Normaal gesproken bezoek ik geen congressen eind maart, omdat in deze periode het jaarverslag moet worden afgerond. Echter, de BDKO bijeenkomst met als titel “Kwetsbaarheid & Risicobeleid in de kinderopvang” kon ik natuurlijk niet negeren. Zeker als je bedenkt dat een gemiddelde opvangdirecteur vanwege alle actuele risico’s steeds kwetsbaarder wordt.
Ik heb me dan ook met inmiddels vierkante ogen losgerukt achter de computer in Kerkrade en heb diverse files onderweg naar Zeist getrotseerd. Helaas moest ik halverwege de middag constateren dat het aanlokkelijk programma mij geen concrete handvatten bood.
Het spelletje dilemma’s over issues als sneeuw op een plat dak en een zieke moeder van een medewerker correspondeerde niet echt met de risico’s in onze praktijk.
‘Een zieke moeder van een medewerker correspondeerde niet echt met de risico’s in onze praktijk’
Misschien ben ik ook wel te kritisch…. En dan te bedenken dat ik het beste optreden van de dag ook nog heb gemist, getuige de tweet van Peter van Zijl. Tja, ik wilde geen risico lopen wederom in de file te komen.
Dankzij het kwetsbare lef van de opvangdirecteuren, ben ik toch erg tevreden naar huis gereden. De contacten met collega-directeuren zijn zo waardevol. Ik heb concrete informatie gekregen hoe ik met risicobeheersing moet omgaan. Iemand bood me zelfs aan documenten te mailen.
BDKO bedankt.
